Publicacións

Mostrando publicacións coa etiqueta REPRESIÓN

A DECADENCIA DE OCCIDENTE de OSWALD SPENGLER (4/4)

Imaxe
Gustav Stresemann (Berlín, 10 de maio de 1878-Berlín, 3 de outubro de 1929). Fundador e dirixente do Partido Popular Alemán (DVP) no 1918. A economía foi un dos motores do seu pensamento, xa que entendía que os problemas políticos e a orixe das guerras, derivan de cuestións de índole económico. O 13 de agosto de 1923, o presidente da República, Friedrich Ebert, o nomea Canciller; os seguintes cento tres días, Stresemann resolve a maioría dos problemas do momento. En outubro do 23, instaura a nova moeda: «Retenmark», que baseaba o seu valor, non no ouro, senón sobre na produción agrícola e industrial, conseguindo estabilizar a economía alemán. Do doble album "Nude Ants" do 1979, interpretado por: Keith Jarrett no piano, Jan Garbarek no saxofón, Palle Danielsson no contrabaixo e Jon Christensen na batería; o tema "Processional". No agosto do 24 reemplázase o «Rentenmark» pola recuperada moeda «Reichsmark», posibilitando a inversión estranxeira en Alemaña e fortal...

SERVIDUME VOLUNTARIA (VIII/IX)

Imaxe
ÉTIENNE DA BOÉTIE (1530-1563) “Non hai política, sen coñecemento do cidadán”, podería ser o corolario da breve obra de "Da Boétie", que constatando as inclinacións humanas, tece con desenvolvemento esta trama, incluíndo a teima polo poder e a paixón pola autoridade, xunto coas debilidades que abocan á subordinación. Aprende dos seus predecesores pensadores, a vislumbrar os cálculos do tirano e os síntomas, no que se manifesta esa liberdade secuestrada e pouco a pouco subxugada. Etienne mostra agudeza, negando, por principio, calquera dignidade ou atributo o tirano, expoñendo que o tirano, so pode exercer o seu dominio si quenes son tiranizados o desexan. Si o cidadán sirve, e que foi criado como servo. Axuda a entender que a loita contra o autoritarismo, non depende das declaracións bélicas ou das ameazas de revolución, senón de acoutar a disipación ou a indiferenza política, que se adiviñan como os auténticos males da república. Pasarei agora a un punto que, ao meu ver...